Adios Buenos Aires

Beste allemaal,

hier is deel 2
Woensdag 25 januari.
Na het ontbijt op pad naar het metrostation. De kaarten voor één of twee dagen zijn daar niet meer te koop. Er hangt hier ook iets OV-chipperig in de lucht. De enkele reizen voldoen ook. Voor 2,5 peso (€ 0,60) mag je net zo lang onder de grond blijven als je wil. Je ziet hier wel weer mensen opstaan vor oude mensen en zwangere vrouwen.
We waren op weg naar het Museum van de moderne kunst. Volgens mijn kaart lag dat vlak bij een metrostation, maar de kaart bleek na veel zoeken en lopen niet te deugen, het museum was zeker 2 km verder dan op de kaart stond. Plan aangepast en een ander museum gekozen. Dat was ook een stukje lopen, maar hier deugde de aanwijzingen van de kaart wel. Na de lunch, want zo laat was het inmiddels naar het museum de Belles Artes (National Galery). Heel veel moois, waaronder een aan Rembrand toegeschreven portret van zijn zuster Liesbeth. Wist niet dat Rembrand een zuster had!
Per taxi terug naar het hotel omdat al het gezoek en gewandel iets te veel van Gemma’s conditie hadden gevergd.

26 januari.
Over het weer valt helaas niets bijzonders te vertellen. Het koelt ’s nachts af naar een graad of 20 en in de loop van de dag warmt het dan op naar 28 graden of meer. Voeg daarbij, zeker als je in de buurt van de rivier en de haven bent, een koel briesje, dan is het gewoon aangenaam.
Om de conditie van Gemma te testen zijn we (zij dus) naar een groot winkelcentrum gegaan. Art deco, dat wel, maar verder de gebruikelijke ketens. Veel sportwinkels en natuurlijk veel kleding. Een boekwinkel en een koshere McDonalds! Ik heb me met een kopje koffie geinstalleerd en heb de volgende etappe van de reis geestelijk voorbereid. Toen ik de koffie wilde afrekenen, bleek dat ik met een vals biljet van 100 pesos in mijn handen stond. Als je er op wordt gewezen en je vergelijkt het met een echt biljet, dan is het inderdaad een ‘fotocopia’. Ik ben er gisteren bij de taxichauffeur in gestonken. Het is een heel verhaal, maar dat vertel ik later nog wel eens aan de liefhebbers.
Met de metro terug naar het centrum en nu vooral de haven.
Maar eerst iets over de metro. In de metro wordt gemusiceerd, gejongleerd en vooral verkocht. De verkoper legt een paar sokken op je been en doet hetzelfde bij je buren. Even later haalt hij de sokken weer op, tenzij je besluit ze te kopen. Verder kon je kleine zaklantaarntjes kopen, bosjes viltstiften, loten en nog veel meer. We zijn een halte met de oudste metrolijn geweest en kwamen bij toeval ook in een oud metrostel terecht (een beetje de Amsterdamse tram uit de jaren ’50). Nostalgie.
Het havengebied lijkt op de havengebieden overal in de wereld waar oude pakhuizen zijn getransformeerd tot woon- en werkruimtes en tot horeca op de begane grond. Mooie bakstenen gebouwen en aan de oevers ook veel nieuwe, hoge kantoorgebouwen. We stuiten op een pleintje met een oranje muurtje waarop ‘Reina de Holanda’ stond. Volgens het bijhorende bord was dit pleintje in 2004 tot stand gekomen m.m.v. de Nederlandse industrie ter plaatse. Curieus, wellicht anticipeert men vast op Koningin Maxima.
Morgen vertrekken we vroeg (07.30) per boot naar Montevideo.
Buenos Aires is een aangename stad.

Een warme groet van Gemma en Nic