Prachtig Uruguay

Dag allemaal, onderstaand het verslag uit Uruguay

Vrijdag 27 januari
Om 5-10 ging de wekker en om 5.45 stond er een auto met chauffeur voor de deur die ons naar de ferry bracht. In het net ontwakende Buenos Aires ging dat vlot. Het openbaar vervoer reed al en er zaten ook al mensen op het terras, te ontbijten denk ik, maar het kunnen ook de doorzakkers van de vorige avond zijn geweest.
Bij de terminal leek het precies op het vliegveld: e-ticket contreleren, bagage inchecken en dan door de douane en de paspoortcontrole. Efficient: daar zaten twee dames, de eerste een Argentijnse die je een stempel geeft dat je het land verlaat en de tweede een Uruguayaanse die het stempel ‘welkom in Uruguay’ in je paspoort zet. We zaten om 6.15 al in terminal achter de koffie en een broodje. Op de boot vonden we een raamplaatsje en om exact 7.30 uur vertrok de boot. Een tocht van drie uur over bruin water dat steeds helderder werd. Na ruim 3 uur arriveerden we in Montevideo. Koffers gepakt, die toch nog even door de scan moesten, en zonder verdere formaliteiten er uit. Daar stond Edgardo op ons te wachten. Een warm welkom.
Per taxi naar zijn huis waar me onder het genot van een kop koffie even hebben bijgepraat.
Edgardo doceert aan de Universiteit van Montevideo stedenbouw en planning. Zijn kennis van de stad, van de geschiedenis en de economie van het land komen verder elk moment van pas.
We maakten ’s middags een wandeling door zijn buurt: Prado. Een buurt voor de gegoede middenklasse, die vroeger veel beter gemixt was. Hij woont in het huis waar hij is geboren en toen hij naar school ging was er alleen een openbare school. Nu wemelt het van de privé-scholen en staat de openbare school er verwaarloosd bij.
Edgardo opperde het plan om in het weekend Puente del Este te bezoeken, het Scheveningen van Uruguay. Doen natuurlijk.
‘sAvonds zijn we per taxi naar het strand van Montevideo gegaan, hebben daar een visje gegeten en zijn langs het strand terug gewandeld. In een boekwinkel, tevens café (net als Scheltema) ontmoetten we Jolly, Edgardo’s vriendin. Gevieren hebben we het laatste half uur van een tango-concert bijgewoond. Heel bijzonder, oud en jong luisterden geconcentreerd en genoten volop.
Ik heb wat fimpjes gemaakt, vooral voor de muziek. Hopen dat het is gelukt, want het waaide ook nogal.
Nog even iets over Uruguay: in 1945 was er al AOW. Het was toen het Zwitserland van Zuid Amerika. Toen eind jaren ’50 de klad kwam in de export van vlees en wol, kalfde de welvaartsstaat ook langzaam af. Sinds de laatste 10 jaar wordt er, ook door verandering van regering, weer gewerkt aan de verbetering. Echter de kloof tussen rijk en arm is veel groter geworden, vooral omdat er inmiddels armen zijn die van generatie op generatie werkeloos zijn. Dat baart grote zorgen. Komen we op terug.

Zaterdag 28 januari
Heerlijk ontbeten met Edgardo. Hij ging een auto ophalen en daarna heeft hij ons weer delen van de stad laten zien. Eerst het deel vcan zijn wijk waar we gisteren niet aan toe gekomen zijn en daarna via de universiteit, waar hij ons de faculteit en zijn werkkamer heeft laten zien, naar de Rambla, de boulevard langs het strand, de trots van de stad. Een flink stuk getourd tot aan de wijken waar de rijken wonen, nog geen ‘gated communities’ maar wel allemaal een fors hek om je huis en sommigen met schrikdraad erop. Een verfrissing bij het strand en daarna via een grote omweg naar de oude binnenstad waar we heerlijk hebben geluncht (start lunch om 15.30, op zaterdag is dit ’s lands wijs, ’s lands eer)
Vanavond hebben Edgardo en Jolly een feestje en gaan wij in de buurt iets eten…

Zondag 29 januari
Met Edgardo en Jolly op weg naar Punta del Este, het punt waar de rivier de Rio Plata de Atlantische Oceaan in stroomt. Het is een fikse tocht. Onderweg doen we boodschappen in een supermarkt om daarna onder de bomen aan een rivier te picnikken. In de loop van de middag komen we aan in Piriapolis. Een klein badplaatsje met ca. 6000 inwoners. Daar, in hotel Ocean, slapen we vannacht. We komen bij van de reis in de heerlijke en schaduwrijke tuin. Een kop thee en eigengemaakte pruimentaart met pruimen uit eigen tuin geven het gevoel wat het paradijs of pensioen zou kunnen zijn!
Op Edgardo’s voorstel rijden we rond 20.00 uur naar Punta del Este. Het is nog druk, maar het is een stuk minder warm dan overdag. Daar zien we de zonsondergang en doen we vervolgens een tour door de stad: een schiereiland, met aan de westkant de rivier en aan de oostkant de oceaan.
Het wordt langzaam donker en het is ontzettend druk. Niet alleen Uruguay, maar ook Argentinië komt hier vakantie vieren. We rijden heen langs de rivier en terug langs de oceaan. Downtown kunnen we eten, maar parkeren is een crime. Het aanbevolen restaurant is zo populair dat er een rij voor de deur staat en we een volgnummer kunnen krijgen. Dan maar op zoek naar iets anders, ook druk, groot en heel lawaaiïg. Nog een ijsje op de hoek en dan naar huis. Om 01.15 zijn we weer in het hotel. De volgende dag wordt rustiger.
PS dank voor de reacties. Nee, ik ben niet op tijd thuis voor Koot en Bie, maar kan via de Iphone thuis de recorder aanzetten (hoop ik) en Ja, ik heb mijn eigen netbook mee. Die kilo kan er ook nog wel bij en met draadloos internet in de hotels is het allemaal een fluitje van een peso.

Het volgende bericht komt uit Brazilië