Curitiba: een prachtige stad

Dag allemaal, zoveel gezien dat we er maar even eeen extra verslag met wat meer foto's tussendoor doen.

Donderdag 2 februari
(nog) Geen Braziliaanse wijn, maar wel heerlijk gegeten. In de folder van het hotel was men al lyrisch over de chef en dat was niet overdreven. Ik ga jullie niet lekker maken met de finesses van de Braziliaans-Mediterrane keuken, maar als Michelin hier aan sterren zou doen, dan kreeg dit restaurant ze zeker. Om de vreugde te temperen: de prijzen lagen ook op Europees niveau.
Vanochtend splitsten onze wegen zich: Gemma op de shopping tour en ik had een afspraak met Renata van The Hub Curitiba. Er is in Amsterdam ook een Hub (in de Westerstraat). Dus google maar even als je daar meer van wil weten. De hubis ook hier een plek waar startende ondernemers alleen, maar ook samen kunnen werken. Zij heeft mij vooral bijgepraat over Curitiba. Er komt ook wat slijtage in alle goede ideeen die men hier al ruim 20 jaar heeft en uitvoert. Daarover straks meer.
Gemma weer gevonden na een telefoontje en samen gewandeld en gezocht naar een plekje om te lunchen. Je ziet veel grote zaken waar je, net als bij de Italiaanse ijsboer, eerst moet kiezen en betalen en dan je eten krijgt. In een klein restaurant gaat het makkelijker, maar er is wel een taalbarriere. We zijn er toch uitgekomen. Uiteindelijk bleek de vraag of we al dan niet bonen erbij wilden.
Vanmiddag hebben we ons luxe laten rondrijden door de gids die ons ook bij het vliegveld had opgehaald. Eugenio heeft ons alle highlights laten zien en jullie zien daarvan ook wat terug in de foto’s. De botanische tuin met een ‘Kew-gardenachtige’ kas, een tuin waar je geblinddoekt doorheen kon gaan om zo je zintuigen als ruiken en voelen te gebruiken bij het onderscheiden van planten.
Curitiba heeft relatief veel groen. Het was ooit 0,5 m2 per inwoner en in de glorietijd was het 40 m2. Door de grote stadsuitbreiding is dat wel weer wat minder geworden.
In een oude steengroeve heeft men een opera/theater gebouwd met 1600 zitplaatsen, overdekt, maar verder wel openlucht, dus fris in de winter. Een heel creatieve manier om van die groeve, die een stortplaats dreigde te worden, iets moois en cultureels te maken.
Tussendoor naar een ander park dat een prachtig uitzicht over de stad bood.
Vervolgens naar de Universiteit van/voor het milieu. Ook een oude steengroeve, die nu een meer is en met oude telefoonpalen is tegen de wand een torenachtige stuctuur gebouwd met verschillende lokalen. Pracht gebouw in een pracht omgeving.
Onze tour eindigde in de oude binnenstad. Een mooi (gerestaureerd) en kleurig Portugees pleintje, met een mooi kerkje. Volgens onze gids was die kerk voor de slaven en de grote kathedraal verderop voor de Portugezen. Onze lieve heer heeft dat waarschijnlijk ook toen al anders bedoeld.
Terug bij het hotel en morgen komt hij weer, maar dan om ons naar het vliegveld te brengen voor het volgende avontuur: Rio de Janairo!

Daar komt het volgendee bericht vandaan.